UN Group สำรวจทางออกของการคุมเชิงด้านนิวเคลียร์

วิเคราะห์โดย Jamshed Baruah

GENEVA (IDN) – สมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติได้ใช้ความพยายามอย่างหนักใน Open Ended Working Group (OEWG) เพื่อสร้างพิมพ์เขียวสำหรับการสร้างโลกที่ปราศจากอาวุธนิวเคลียร์ โดยกลุ่มมีสองเซสชั่น – กุมภาพันธ์ 22-26 และ พฤษภาคม 2-13 – ล้มเหลวในการตกลงเกี่ยวกับการวางแผนฉบับร่าง แต่ในช่วงเซสชั่นสามวันสุดท้ายในเดือนสิงหาคมได้รับการกำหนดการเจรจารายการ ขั้นสุดท้ายกับคำแนะนำสำหรับสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติ

รายงานจะได้ รับการอธิบายตามที่ระบุ – ในฐานะ Beatrice Fihn กรรมการบริหารของ International Campaign to Abolish Nuclear Weapons (ICAN) ที่ได้บอก OWEG ในวันที่ 13 พฤษภาคม – ว่า “รัฐบาลโลกส่วนใหญ่พร้อมแล้วและต้องการเริ่มต้นการเจรจาต่อรองของวิธีการที่ สมพันธ์อย่างถูกต้องตามกฎหมายใหม่เพื่อจำกัดอาวุธนิวเคลียร์” และแม้ว่าสิ่งนี้ปราศจากการเข้าร่วมของรัฐที่มีอาวุธนิวเคลียร์ก็ตาม

รัฐบาล จำนวนร่วม 100 รัฐบาลเข้าร่วมหลักสูตรสองสัปดาห์ในเดือนพฤษภาคม และอีกมากมายที่มีส่วนร่วมในการสนับสนุนของพวกเขาผ่านรายงานการทำงานร่วมกัน จากกลุ่ม Humanitarian Pledge ที่ประกอบด้วย 127 รัฐ

รัฐบาลที่เข้า ร่วมได้รับการสนับสนุนจากกลุ่มการทำงานที่คว่ำบาตรอย่างต่อเนื่องจากรัฐที่ มีอาวุธนิวเคลียร์ทั้งเก้ารัฐ: สหรัฐอเมริกา, รัสเซีย, จีน, ฝรั่งเศส และสหราชอาณาจักรเช่นเดียวกับอิสราเอล, อินเดีย, ปากีสถาน และเกาหลีเหนือ

ICAN เล่นบทบาทที่เด็ดเดี่ยวที่กระตุ้นการสนับสนุนของประชาสังคม รวมถึงองค์กรที่มีฐานตามความเชื่อ ปัญหาแถลงการณ์ร่วมด้านความศรัทธาจากหลายศาสนาในวันที่ 2 พฤษภาคม มุ่งเน้นเกี่ยวกับศีลธรรมและข้อบังคับทางจริยธรรมสำหรับการยกเลิกอาวุธ นิวเคลียร์ ข้อแถลงการณ์ได้รับการรับรองจากกลุ่มผู้ศรัทธาและรายบุคคลเกือบ 35 กลุ่ม โดยได้รับการนำเสนอแก่ประธาน OEWG เอกอัคราชทูต นายธานี ทองภักดี ของประเทศไทยในวันที่ 3 พฤษภาคม

การเน้นความสำคัญถึงบทบาทหลักของภาค ประชาสังคม UNFOLD ZERO ระบุว่า: “มีแรงผลักดันที่แข็งแกร่งในตอนนี้สำหรับการเริ่มต้นในปี 2017 ของการเจรจาต่อรองแบบพหุภาคีสำหรับการลดอาวุธนิวเคลียร์ – บางสิ่งที่ได้รับการปิดกั้นมาเป็นเวลาเกือบ 20 ปี”

องค์กรหุ้นส่วน UNFOLD ZERO รวมถึง Mayors for Peace, Peace Depot, Parliamentarians for Nuclear Non-proliferation และ Disarmament (PNND), Basel Peace Office, สมาคมนักกฎหมายระหว่างประเทศ Against Nuclear Arms (IALANA) และการระดมการสนับสนุนที่สำคัญของ Middle Powers Initiative

ข้อ เสนอนี้ได้รับการขยายความในรายงานการทำงาน OEWG 34 – มุมมองจากโซนปราศจากอาวุธนิวเคลียร์จากกลุ่มของประเทศที่จำกัดอาวุธ นิวเคลียร์ในภูมิภาคของพวกเขาผ่าน nuclear-weapon-free zones (NWFZs) โดยมี 115 ประเทศเป็นส่วนหนึ่งของ NWFZs ที่ครอบคลุมถึง ลาตินอเมริกา แฟซิฟิกใต้, แอนตาร์กติกา, เอเชียตะวันออกใต้, แอฟริกาและเอเชียกลาง

เก้า ประเทศของประเทศเหล่านี้ (อาร์เจนตินา, บราซิล, คอสตาริกา,เอกวาดอร์, กัวเตมาลา, อินโดนีเซีย, มาเลเซีย, เม็กซิโก และแซมเบีย) ส่งข้อเสนอให้แก่ OEWG สู่ “การจัดการการประชุมในปี 2017 โดยเปิดแก่ รัฐ องค์กรระหว่างประเทศและประชาสังคมทั้งหมดเพื่อเจรจาต่อรองถึงวิธีการที่มีผล ผูกพันตามกฎหมายอย่างถูกต้องเพื่อจำกัดอาวุธนิวเคลียร์” และ “เพื่อรายงานแก่การประชุมระหว่างประเทศระดับสูงของสหประชาชาติเกี่ยวกับการ ลดอาวุธนิวเคลียร์เพื่อให้การจัดการประชุมไม่เกินปี 2018…ในการคืบหน้าที่เกิดขึ้นในการเจรจาต่อรองของวิธีการดังกล่าว”

มี การสนับสนุนแผนการจากจำนวนรัฐที่ไม่มีอาวุธนิวเคลียร์อื่น ๆ และองค์กรประชาสังคมระหว่างเซสชั่น OEWG อย่างไรก็ตาม ไม่มีประเทศที่มีภัยจากนิวเคลียร์ – รัฐ NATO ที่ปราศจากนิวเคลียร์, ญี่ปุ่น, เกาหลีใต้ และออสเตรเลีย – เห็นด้วยกับข้อเสนอ รัฐที่มีนิวเคลียร์ที่ไม่ได้เข้าร่วมใน OEWG ยังคัดค้านต่อข้อเสนอ

รัฐ ที่ไม่มีนิวเคลียร์จำนวนมากที่มีการเข้าร่วมใน OEWG ได้โต้แย้งว่าข้อตกลงจากรัฐที่น่าเชื่อถือด้านนิวเคลียร์ไม่จำเป็นต้องเจรจา ต่อรองในสนธิสัญญาดังกล่าว มันจะมีผลเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีผลกระทบในนโยบายอาวุธนิวเคลียร์และปฏิบัติ บ้างก็ยังยืนยันว่ามันอาจจะเป็นการต่อต้านโดยการนำความกดดันออกจากรัฐที่น่า เชื่อถือด้านนิวเคลียร์เพื่อนำขั้นตอนชั่วคราวมาใช้กับการลดนิวเคลียร์

ตัว เลือกอื่น ๆ สำหรับการเจรจาต่อรองเพื่อลดอาวุธนิวเคลียร์ที่ได้รับการเสนอว่ามันมีแนว โน้มที่จะดึงดูดการสนับสนุนจากรัฐที่น่าเชื่อถือด้านอาวุธนิวเคลียร์และดัง นั้นแล้วส่งผลกระทบโดยตรงต่อนโยบายของพวกเขา

สิ่งเหล่านี้รวมถึง ‘แนวทางที่ปิดกั้นการก่อสร้าง’ และข้อตกลงเกี่ยวกับกรอบการทำงานสำหรับการลดอาวุธนิวเคลียร์ ที่คล้ายคลึงกับ 1992 UN Framework Convention on Climate Change (UNFCCC) มันได้รับการปรับปรุงจาก รายการงานทำงานของ Middle Powers Initiative ต่อ OEW: ตัวเลือกสำหรับข้อตกลงกรอบการทำงาน

ผู้สนับสนุนของข้อตกลงกรอบ การทำงานได้เสนอแนะว่า “สามารถรวมการจำกัดที่แข็งแกร่งขึ้นที่วัดในตอนต้นของกระบวนการ ในขณะที่รัฐที่เกี่ยวข้องเหล่านั้นจะไม่สามารถนำการวัดดังกล่าวไปใช้ในตอน แรก”

อย่างไรก็ตาม รัฐที่ไม่มีอาวุธนิวเคลียร์จำนวนมากวิจารณ์ถึงข้อเสนอแนวทางและข้อตกลงกรอบ การทำงาน ‘การปิดกั้นการสร้าง’ ในฐานะที่ไม่ได้เป็นการส่งเสริมที่แข็งแกร่งอย่างเพียงพอในระยะใกล้ พวกเขาโต้แย้งว่าการจำกัดสนธิสัญญาที่ชัดเจนจะดีกว่าแม้ว่ามันไม่ได้รวมถึง ประเทศที่น่าเชื่อถือด้านนิวเคลียร์ก็ตาม

หนึ่งในเหตุผลหลัก ๆ ซึ่งก็คือประเทศที่มีอาวุธนิวเคลียร์ไม่ได้เข้าร่วมใน OEWG และทำไมประเทศ ‘ที่มีภัยจากนิวเคลียร์’ ไม่สนับสนุนสนธิสัญญาจำกัดอาวุธนิวเคลียร์ เนื่องจากประเทศเหล่านี้ยังคงเชื่อถือในอาวุธนิวเคลียร์สำหรับความปลอดภัย ของตนเอง

การวิเคราะห์ของ UNFOLD ZERO กล่าวว่า: “ OEWG จัดการปรึกษาหารือที่มีประโยชน์เกี่ยวกับบทบาทของอาวุธนิวเคลียร์ในศตวรรษ ที่ 21 และไม่ว่ามันจะเป็นไปได้ที่จะขจัดบทบาทของอาวุธนิวเคลียร์ รวมถึงระหว่างช่วงเวลาในปัจจุบันที่มีการเพิ่มขึ้นของความตึงเครียดและความ ขัดแย้งระหว่างประเทศที่น่าเชื่อถือด้านอาวุธนิวเคลียร์”

จำนวนของ รัฐที่ไม่มีอาวุธนิวเคลียร์และองค์กรประชาสังคมได้เน้นย้ำสำหรับการบรรลุใน ด้านความปลอดภัย การลดความตึงเครียดและการแก้ไขความขัดแย้งระหว่างประเทศทางเลือกอื่น ๆ

สิ่ง เหล่านี้รวมถึง การทูต กฎหมาย การไกล่เกลี่ย อนุญาโตตุลาการ คำวินิจฉัย และการใช้กลไกการรักษาความปลอดภัยหลักในสหประชาชาติ องค์กรเพื่อความมั่นคงและความร่วมมือในยุโรป(OSCE) และหน่วยงานอื่น ๆ ผู้แทนบางคนตั้งข้อสังเกตว่าข้อตกลงล่าสุดกับอิหร่านเป็นตัวอย่างการลอก เลียนแบบที่คุ้มค่า
จำนวนประเทศมากมายและ NGO มุ่งเน้นในปัญหาที่แตกต่างกัน – การขาดเจตนารมย์ทางการเมืองและความมุ่งมั่นของรัฐที่น่าเชื่อถือด้าน นิวเคลียร์สู่การลดอาวุธนิวเคลียร์ Middle Powers Initiative สมาคมควบคุมอาวุธ, Basel Peace Office, สมาชิกรัฐสภาสำหรับการไม่แพร่ขยายอาวุธนิวเคลียร์และการลดอาวุธนิวเคลียร์ (PNND) และ UNFOLD ZERO ได้เสนอชุดการประชุมสุดยอดของการลดอาวุธนิวเคลียร์เพื่อสร้างเจตนารมย์ ทางการเมือง

ข้อเสนอ – ในการรายงานการทำงานของ MPI ต่อ OEWG ได้กำหนดชื่อการประชุมสุดยอดการลดอาวุธนิวเคลียร์ว่า: การสร้างแรงฉุดทางการเมืองเพื่อการปรับใช้และการดำเนินการของมาตรการทาง กฎหมายและบรรทัดฐาน ที่ได้รับแรงบันดาลใจบางส่วนจากความสำเร็จของการประชุมสุดยอดด้านการรักษา ความปลอดภัยสำหรับนิวเคลียร์ ที่สร้างการทำงานร่วมกันและความมุ่นมั่นเพื่อป้องกันการก่อการร้ายด้าน นิวเคลียร์

การประชุมสุดยอดเพื่อลดอาวุธนิวเคลียร์ – ชุดทวิภาคี (สหรัฐอเมริกา-รัสเซีย) และการประชุมพหุภาคีในระดับผู้นำของรัฐบาล – ที่จะเพิ่มความสนใจด้านสื่อและประชาชนต่อปัญหาและเพิ่มความกดดันเกี่ยวกับ รัฐที่น่าเชื่อถือด้านนิวเคลียร์เพื่อปรับใช้มาตรการการลดอาวุธที่สำคัญ ผู้สนับสนุนที่โต้แย้งในข้อเสนอ

แหล่งที่มาด้านการเจรจาต่อรองถือว่า มันไม่มีแนวโน้มว่าฉันทามติจะบรรลุได้ทั้งสนธิสัญญาการจำกัด (ข้อเสนอที่โด่งดังสูงสุดท่ามกลางรัฐที่ไม่มีนิวเคลียร์) หรือแนวทางการปิดกั้นการสร้าง (‘ก้าวหน้า’) ที่เป็นข้อเสนอที่โด่งดังสูงสุดท่ามกลางรัฐที่น่าเชื่อถือด้านนิวเคลียร์

ข้อ ตกลงดังกล่าว เช่น: จะยืนยันข้อผูกพันการลดอาวุธในหัวข้อ VI ของสนธิสัญญาการไม่แพร่ขยายอาวุธนิวเคลียร์ (NPT) และกฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศ โดยรับทราบถึงผลกระทบด้านมนุษยธรรมของการระเบิดของนิวเคลียร์และยืนยันการ ใช้อาวุธนิวเคลียร์ที่ขัดแย้งกันกับกฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศ และระบุถึงวัตถุประสงค์หลักเพื่อขยายการปฏิบัติเพื่อไม่ใช้งานอย่างถาวร

มัน ยังมีร่างจุดมุ่งหมายที่ไม่มีข้อผูกพันสำหรับการบรรลุการลดและการขจัดของ อาวุธนิวเคลียร์ภายใน ‘ระยะเวลาแห่งแรงบันดาลใจ”: การกำหนดกระบวนการสำหรับการบรรลุจุดมุ่งหมายเหล่านี้ ร่วมถึงการเจรจาต่อรองเพิ่มเติมและกลไกการรายงาน นอกจากนี้แล้ว มันจะเห็นด้วยเกี่ยวกับมาตรการเพื่อสนับสนุนอย่างเช่น การทำงานเกี่ยวกับการตรวจสอบเพิ่มเติม การสร้างอย่างมั่นใจ และการสร้างความปลอดภัยโดยปราศจากอาวุธนิวเคลียร์ [DN-InDepthNews – 15 พฤษภาคม 2016]